Forum Werkgroep Europese orchideeën (WEO)

Orchis quadripunctata is een fragiele, zeer kleine orchidee. Hij groeit op stenige kalkrijke grond. twee van de vier stippen zijn soms niet te zien omdat ze in de stempelholte zitten.
Wij vonden op Kefalonia opmerkelijk mooie donkerpaarse exemplaren. (foto 4)

Ook Orchis italica komt er voor.

Ophrys iricolor Wat is dat toch een mooi ding. Heel groot met een intens blauwe kleur. De lip heeft diverse zwellingen en depressies. Allerlei kleuren zijn te zien op de lip. Een tamelijk vroege soort.

Op Kefalonia komen opmerkelijk veel donker gekleurde orchideeën voor.

Ophrys ferrum-equinum var. gottfriediana Het is de hoefijzer orchidee, maar de lip is niet rond aan de onderzijde, maar puntig. Dat komt omdat de zijden van de lip naar onder zijn gevouwen. Hij heeft een hartvormig uiterlijk.

Hallo Michiel,

Wil je mij het emailadres van Gerrit sturen?

Bedankt,

Hans

Wij hebben slechts een keer een Ophrys ferrum-equinum gevonden en dat was op Ithaka. Deze soort behoort rond aan de onderzijde van de lip te zijn. En vrijwel alle die wij vonden waren puntig, maar daarover in de volgende post meer.
Dit zou dus een echte hoefijzer orchidee zijn. Met een volledig hoefijzer op de lip en ronde vorm van de lip.
De foto toont 2 keer dezelfde bloem.

Op vooral Kefalonia vonden we heel veel tussenvormen van Ophrys ferrum-equinum en Ophrys ferrum-equinum var. gottfriediana.
Het is heel lastig om te bepalen waar de een ophoudt en de ander begint. Ik wil het liever geen hybrides noemen, dat wordt volgens mij te vaak gedaan. Ik denk dat ze verder afstaan van Ophrys ferrum-equinum en dichter bij de var. gottfriediana. Maar hier kan makkelijk verschil van mening over bestaan.

Ophrys spruneri is een zeer grote orchidee. De tekening op de lip begint als een ketting om zijn "hals" en eindigt vrijwel onderaan. Met een dwarsverbing, zodat er een letter H ontstaat. De laatste foto is een afwijkende vorm.

Het was een enorme verrassing een (1) zwarte Ophrys fusca te vinden. Een hybride uiteraard, want zwarte fusca's bestaan niet. Nog niet.....stel je voor, dat hier op deze plek op Kefalonia, waar zoveel zwarte orchideeën groeien, een populatie zwarte fusca's zou ontstaan. Pure fantasie natuurlijk, maar deze fusca is een feit. De beide ouders zijn bekend. De eerste is Ophrys spruneri, die er 5 meter vandaan stond. Die geeft de zwarte kleur. (overigens is het geen zwart, maar zeer donkerrood) De andere ouder is zonder twijfel Ophrys punctulata. De gele rand en de sprekende gelijkenis. Oordeel zelf.

Ophrys spruneri x Ophrys punctulata

Op de tweede foto ziet u Ophrys punctulata, gefotografeerd op Ithaka. Deze soort komt ook op Kefalonia voor, maar deze foto kreeg de voorkeur.
Overigens hebben we geen punctulata's gevonden in de onmiddellijke nabijheid van de hybride.

Ophrys penelopeae is lid van de Ophrys lutea groep. Maar er is aardig in gesplitst. Voorheen konden we dit nog gewoon Ophrys phryganae noemen. Ik zie geen uiterlijke verschillen. Maar goed: Ophrys penelopeae is nu een soort voor de Ionische eilanden, Peleponnesus en de Cycladen. Het kenmerk is de hoek van 90 graden, die de lip aan de basis maakt.. Ophrys lutea maakt een kink van 45 graden den Ophrys sicula is horizontaal (zie volgende post)

Ophrys sicula kenmerkt zich door de horizontale lip, soms zelfs iets omhoog wijzend. Net als de hierboven genoemde de Ophrys penelopeae, een klein orchideetje.

Mount Ainos is met 1628m de hoogste berg van Kefalonia. Er loopt een asfalt weg naar het zendstation vlak onder de top. Beneden op zeeniveau was het zonnig met 20gr, maar boven op de berg was het nog compleet winter. De weg was telkens bedekt met sneeuwresten, maar gelukkig kwamen we boven. Een steenslag pad leidt daar naar de top, maar die was versperd door de sneeuw. Het was er 0 graden en het regende, sneeuwde en ijs viel naar beneden. Het was er mistig, geen plek dus om lang te blijven.

Op de flanken van de berg vonden we nog wat interessante plantjes

De endemisch Viola cephalonica
Scilla bifolia
Bellevalia hyacinthoides

Ons eigenlijke doel was om de sneeuw crocus te vinden. Een stuk lager onder de top was een picnic plaats met banken, tafels en sneeuwresten en daar groeide hij: Crocus sieberi subsp. sublimis

We maken een dagtrip naar het buureiland Ithaka. Het eiland is gescheiden door een zeestraat en in alle vroegte nemen we de veerboot vanuit Sami.

Op de foto ziet u de kustvlakte voor het havenstadje Sami en aan de overzijde het beboste Ithaka

Het verslag gaat verder op blz3.