Sicilië

[Gerrit]

Serapias vomeracea, een zeer algemene plant in Europa.

De lange lip, hangt omlaag en enigszins terug naar de steel.

[Gerrit]

Serapias orientalis var. siciliensis. Is natuurlijk endemisch voor Sicilië, maar gelijkende populaties komen voor in het zuiden van Italië.
Kenmerkend is de bleke lip. Het zijn lange smalle planten.

[Gerrit]

Orchis papilionacea veranderde in Anacamptis papilionacea en heet nu Vermeulenia papillionacea. Blijkbaar als eerbetoon aan P.Vermeulen, Nederlands botanicus, die leefde van 1899-1981. Ik heb gezocht op het internet om meer te weten te komen over hem, maar niets gevonden.

Wat betreft de vlinderorchidee: Het was al ingewikkeld, maar nu is het nog onbegrijpelijker geworden. (Delforge 2016) Ik kan er werkelijk geen touw meer aan vastknopen. Het lijkt wel of de heren botanici en taxonomen het zelf niet meer weten of met elkaar in de clinch liggen.

Hoe het ook zij, Als ik mijn foto's vergelijk met de foto's in het boek denk ik, dat het gaat om: Vermeulenia papilionacea var. vexillifera.

[Gerrit]

Hoewel de foto suggereert, dat het een grote orchidee is, niets is minder waar. Hij is pieklein en komt op bepaalde plekken zo veel voor, dat je er soms gewoon op stapt. Iets wat je echt niet wilt doen, de orchideeën vernielen.

Het is de bekende maar o zo mooie Ophrys bombyliflora de "bumble-bee orchid".

[Marcel van den Berg]

Prachtige foto's Gerrit.
Er zitten een boel leuke / mooie soorten tussen
En bedankt voor het op de hoogte houden van de (zoveelste) naamswijzigingen.

[Gerrit]

Prachtige foto's Gerrit.
Er zitten een boel leuke / mooie soorten tussen

En dan heb ik het mooist nog voor het laatst bewaard.

Prachtige foto's Gerrit.
En bedankt voor het op de hoogte houden van de (zoveelste) naamswijzigingen.

Al die wijzigingen. Ik vraag me af wie er ooit gaat spreken over Vermeulemia papilionacea, of Herorchis morio.

Gerrit

[Gerrit]

Orchis provincialis, eentje die teminste betrouwbaar zijn eigen naam houdt.

Het is een orchidee voor licht zure grond, vaak groeiend op open plekken in naaldbos of aan de rand ervan, in veel landen van Europa. Toch is hij tamelijk zeldzaam. Op Kreta bijvoorbeeld komt hij maar op een paar plekken voor. Elders zie je hem bij toeval. Gewoon vanuit de auto, omdat hij oplicht tegen een donkere achtergrond. Je ziet hem meteen.

Links op de foto Herorchis longicornu. Op de lip zie je een hele serie rode stipjes.

[Michiel Janssen]

Die nieuwe namen zijn niet algemeen geaccepteerd en voor mij niet meer dan een persoonlijke keuze. Wat Sicilië betreft begint het erop te lijken dat één bezoek niet voldoende is.

[Gerrit]

Die nieuwe namen zijn niet algemeen geaccepteerd en voor mij niet meer dan een persoonlijke keuze

Natuurlijk, het staat iedeereen vrij om die nieuwe namen niet te gebruiken. Ik heb er ook moeite mee, maar het is wel goed om het te vermelden. Per slot van rekening is Delforge niet de eerste de beste, maar ik weet het, een extreme splitter.
De tijd zal leren of de namen ingeburgerd raken, ik betwijfel het.

Gerrit

[Michiel Janssen]

Maar Delforge is niet de bedenker van die nieuwe namen zoals Herorchis. Dat waren Tyteca en Klein en die publicatie is al weer tien jaar oud! En in die tien jasr ben ik de naam Herorchis sporadisch tegengekomen. De laatste uitgave van Delforge heb ik niet.

[Gerrit]

In 2006 beschouwde Delforge het nog als een subspecies van Ophrys tenthredinifera, nu is hij bij hem gepromoveerd naar het nivo van zelfstandig taxon. Ophrys grandiflora.

Kenmerkend is vooral de flinke bos haar boven het aanhangsel.

[Gerrit]

Dit is Ophrys lunulata, een klein orchideetjes, dat vaak in hoog gras groeit en daar zelden boven uit komt. Waar wij waren had hij een voorliefde voor schaduw, wat fotograferen lastiger maakt. Pas in de zon zie je hoe gecompliceerd de lip is. Hij heeft een markering in de vorm van - meestal - een hoefijzer. Dan zie je ook goed de submarginale band met grijze haren en de vervloeiende kleuren op de lip. Soms is er een grote gele band onderaan de tip van de lip, hetgeen er specataculair uitziet. Het belangrijkste kenmerk is toch wel de lange smalle lip met een kneep in het midden.

[Gerrit]

De volgende serie is uit de Ophrys exaltata groep.

Ophrys panormitana is van oorsprong een Ophrys sphegodes. De kleur van de lip is roodachtig-bruin en er is een dichte submarginale band met haar.

[Gerrit]

Nogmaals Ophrys panormitana.

Ook hier de Ophrys sphegodes afkomst goed te zien. Kenmerkend zijn de groene sepalen met opmerkelijk zichtbare groene streep. De petalen zijn gegolfd. De vorm van de lip varieert flink, van rond tot ovaal tot vierkant. De lip kan ongedeeld zijn of met zijlobben, maar met een band met haar. De tekening op de lip is in de vorm van een H. De pseudo-eyes zijn meestal geheel groen. Heel mooi is, als je een exemplaar met gele band aan de lip ziet.

[Gerrit]

Op weg naar de Etna, om een heel bijzondere orchidee te vinden. Ik had de GPS van Hans Dekker, maar toch spannend.