Nu ook Barlia opgedoken in Engeland

[Hans Dekker]

Leuk bericht over een vondst van Barlia in Engeland:

https://mobile.twitter.com/ukorchids/st ... qI10Q&s=09

Hans

[Michiel Janssen]

Maar hier is sprake van moedwillig uitzaaien Hans en dat is n.m.m. gewoon floravervalsing als de soort daar niet inheems is of was (en voor zover ik heb gelezen is de soort niet inheems in het VK).

[Frank Verhart]

De reacties op het bericht wijzen mogelijk op een grap, maar we wachten geduldig af tot begin april. Als het nu niet is, dan toch wel binnen een paar decennia.

[Hans Dekker]

https://www.theguardian.com/environment ... first-time

[Michiel Janssen]

It is not believed these plants arrived naturally, but rather by someone scattering seeds about 15 years ago, a practice discouraged by ecologists as it can result in invasive species. It is believed this is also how the species reached the Netherlands. In both cases, they managed to establish and are now reproducing themselves.

Nou zeg, staan we er weer mooi op met onze populatie in Noordwijk... Ik heb al een aantal keer verspreidingskaartjes bekeken van de hyacinthorchis in zowel de Zuid-Europese landen als in Frankrijk en dan valt het me op hoe verspreid de soort in grote delen van die landen voorkomt. Verspreid als in veel kleine, geïsoleerde populaties in een groot gebied in plaats van algemeen verspreid in een groot gebied. Natuurlijk heeft dat er o.a. mee te maken dat er minder meldingen komen uit de meer afgelegen gebieden maar er lijkt toch echt wel sprake te zijn van een verspreid verspreidingsgebied. Zo lijkt de soort geheel afwezig te zijn in Midden-Italië, dat is toch raar? Of is Midden-Italië geologisch heel anders van samenstelling dan Noord- en Zuid-Italië waar de soort wel voorkomt? In Portugal lijkt de soort ook afwezig te zijn uit hele grote delen, evenals in Spanje waar de soort blijkbaar niet of sporadisch voorkomt in de autonome regio's Valencia, Aragon, La Rioja, Navarra, Castilië-La Mancha en Castilië en Léon. Maar wel in Madrid, Catalonië, Murcia, Andalusië, Extremadura, Cantabrië en Asturië.

[Frank Verhart]

Nou zeg, staan we er weer mooi op met onze populatie in Noordwijk...

Dat verbrokkelde areaal is ook te zien aan de oostkant van de Adriatische zee. In Kroatië komt Hyacintorchis alleen maar in een beperkt deel van het land voor. Waarnemingen uit de slecht onderzochte landen Montenegro en Albanië ontbreken. Ook in Griekenland het beeld van gebieden waar ze nogal frequent voorkomen en elders helemaal niet.

Dit staat voor mij wel los van de noordelijke opmars waarbij Hyacintorchis in het Rhonedal tot aan Lyon zeer frequent optreedt, wat een halve eeuw geleden niet het geval was. Noordelijker in Frankrijk is de verspreiding veel losser. Kan zeker te maken hebben met beschikbaarheid van geschikt biotoop. Daarin zijn de locaties in de Benelux en UK noordelijke voorposten. Verdere toename bij ons mag verwacht worden. Er zijn me dunkt een hoop plekken in onze duinen waar Reuzenorchis kan gedijen in het licht van de voortgaande klimaatverandering. Al kan een nu uitzonderlijke Elfstedenwinter toch ook zeker een klap uitdelen.

[Michiel Janssen]

Ik denk dat zo'n losse verspreiding het juist aannemelijker maakt dat de reuzenorchis zich spontaan heeft gevestigd in Nederland, al kun je nooit uitsluiten dat er, net zoals bij Didcot, sprake is geweest van uitzaaiing of dat zaden zijn overgewaaid vanuit de achtertuin van een liefhebber die daar een of meerdere reuzenorchissen heeft staan. Voor soorten die een duidelijk begrensd en sterk aaneengesloten verspreidingsgebied hebben met nauwelijks tot geen satellietpopulaties is het n.m.m. veel minder aannemelijk dat die ineens honderden kilometers verderop spontaan opduiken.

[Frank Verhart]

Voor soorten die een duidelijk begrensd en sterk aaneengesloten verspreidingsgebied hebben met nauwelijks tot geen satellietpopulaties is het n.m.m. veel minder aannemelijk dat die ineens honderden kilometers verderop spontaan opduiken.

Precies Michiel, met als m.i. zeer duidelijke voorbeelden Ophrys araneola of Serapias in Nederland. Maar met de automat-uitklop of fototasmethode, moderne manieren waarop stuifmeel zich verspreidt, kan het wel, en spontaan ook. Zoals de mooie eerste zekere vondst ooit van Groenknolorchis in Drenthe twee jaar geleden door Jan en Liesbeth Essink (gefeliciteerd met jullie vondst!) daar via in de beheermachines achter gebleven stuifmeel gekomen kan zijn, die tegenwoordig door het hele land verspreid worden ingezet.